หมอฉวีผ่อง ก็นั่งคิดถึงแต่ นายพัน น้ำสุพรรณ
พลทหารขี้ปะติ๋วคนนั้นอยู่ได้คนเดียว เจ็บใจนักว่าทำมั้ยทำไม เขาต่ำต้อยมิหนำซ้ำมีภรรยาแล้ว
ท่าทางยวนๆ ของพ่อโฉมเอกน่ะมันน่าจับมาตบให้หันซ้ายหันขวาแล้วก็กอดให้ขาดใจ
นั่นคือ ใจจริงของหมอฉวีผ่องที่เจ้าหล่อนไม่ยอมรับล่ะ
ก่อนนี้ยังใจแข็ง แต่เดี๋ยวนี้ต้อง

แข็งใจ อยากไปขั้วโลกได้ หล่อนบอก