"คุณทำร้ายฉันต่างๆ นานาแล้วคุณคิดหรือว่าฉันจะให้อภัยคุณง่ายๆ" อักษราเชิดหน้าพูด

"ฉันก็ขอโทษแล้วไง" เขาโต้กลับ "เธอก็รีบๆ ยกโทษให้ฉันสักทีสิ ฉันง้อใครไม่เป็นนะ"

"ง้อใครไม่เป็นก็ไม่ต้องง้อ" คนที่กำลังโกรธเริ่มมีอารมณ์ฉัน "แล้วก็ไม่ต้องมาหาฉันอีก ฉันรำคาญ" 

"แล้วเธอจะไปไหน" ปุณณืถามหญิงสาวที่กำลังจะเดินหนีเขา อักษราจึงหันมาตอบเสียงเขียว

"ไปหาสามีในอนาคต ได้ยินชัดไหม ถ้าได้ยินชัดแล้วก็กรุณาอย่ามาวุ่ยวายกับฉันอีก" 

พูดจบเธอก็สะบัดหน้าเดินเชิดไปทันที ปล่อยให้นายหัวจอมโหดยืนอึ้งกับคำพูดบาดหู บาดหัวใจ



เห็นทีต้องอุ้มสาวปากกล้าไปลงโทษบนเกาะอีกครั้งหนึ่งแล้ว