เสียงสวดเร่งเร้ายังคงดังก้องสะท้อนกลับไปกลับมา โหยหวนเยือกเย็น เสียดลึกจนแทบทนไม่ไหว กตัญชลีรู้สึกเคลิบเคลิ้ม สมองหมุนติ้ว ร่างกายเบาโหวง เปลือกตาหนักอึ้ง หล่อนกำลังจะหลับ และวิญญาณกำลังจะลอยล่องออกจากร่าง หล่อนกำลังจะตายกระนั้นหรือ? ไม่ใช่ ไม่ตาย…แต่ สยดสยองและน่าขนลุกขนพองยิ่งกว่านั้นอย่างประมาณมิได้ หล่อนจะไม่ตายต่างหาก...ไม่มีวันตาย ยั่งยืนเป็นนิรันดรอยู่ตลอดไป ภายในร่างเน่าเปื่อยผุพังของมัมมี่สตรีที่สูญเสียชีวิตมาแล้วกว่าสามพันปี!