“ตัวแข็งเชียวนะครับ เกร็งอะไรกันหืม?”

‘คนบ้า! ถามมาได้ว่าเกร็งอะไร นี่เขาไม่รู้สึกอะไรบ้างเลยหรือไงที่ต้องมาตัวติดกันในสภาพวาบหวิวแบบนี้’

“เอ่อ...ภัคว่า...คุณหลับตาและปล่อยภัคก่อนได้ไหมคะ คือภัคอาย”

ตาสีเฮเซลหลุบมองคนที่เปลือยเปล่าอยู่ในอ้อมอกของตนนิ่ง เขาไม่ได้เอ่ยหรือยอมทำตามที่เธอขอเลยแม้แต่น้อย มิหนำซ้ำวงแขนแข็งแรงยังโอบกระชับร่างนิ่มไว้แน่นขึ้นอีกต่างหาก

“ให้ตาย!” แต่วินาทีต่อมาเขาก็ต้องสบถออกมาเบาๆ ก่อนจะพูดว่า “ผมจะไม่ทนอีกแล้ว”

ภคนางค์ยังไม่ทันได้คิดหรือถามเลยด้วยซ้ำว่าเขาจะไม่ทนอะไรก็ต้องร้องวี้ดว้ายและยกแขนขึ้นคล้องคอเขาไว้ตามสัญชาตญาณ เพราะในทันทีที่พศุตม์พูดจบเขาก็ตวัดร่างของเธอขึ้นอุ้มด้วยความแม่นยำและรวดเร็วอย่างน่าเหลือเชื่อ

“ขอโทษนะภัค ผมไม่ไหวแล้วจริงๆ ครับ”