พญาอินทรีร้ายแห่งวอลท์สตรีทถูกเซอร์ไพรส์ ด้วยสาวน้อยในชุดบันนี่เกิร์ลมาปรากฏตัวขึ้นในห้องนอน เขี้ยวเล็บที่ถูกซ่อนไว้จึงถูกกางออกมา เพื่อสั่งสอนคนที่กล้าบุกเข้ามาถึงรัง จะจับหล่อนฉีกเป็นชิ้นๆ ก็ดูจะใจร้ายจนเกินไป อีธาน เคิร์ก ไดมอนจึงกางเล็บกักกันเธอเอาไว้ แล้วสร้างความแปลกใจให้เธอกลับไปแบบถึงเนื้อตัวถึงตัวเช่นกัน



“รู้ไหมว่าหลายวันมานี้ผมคิดถึงอะไร”
“ฉันจะไปรู้ได้ยังไงคะ”
“แย่จัง” น้ำเสียงเขาฟังไม่แย่อย่างปากว่า “เพราะผมสนใจคุณมาก และยิ่งมากขึ้นเมื่อนึกถึงคุณตอนอยู่ในชุดกระต่าย...รู้ไหมว่ามันทำผมฝันถึงคุณมากแค่ไหน” อีธานจงใจก้มลงกระซิบประโยคหลังชิดใบหูเธอ
คนไม่ทันตั้งตัวสะดุ้งเฮือก พยายามเอนหน้าหนี แต่เธอจะหนีไปไหนได้ไกลเมื่อถูกกักไว้ทั้งเนื้อทั้งตัวแบบนี้ อลิชาหลับตาปี๋ ขนลุกชันจากฟันคมๆ ที่ขบเม้มลงข้างลำคอขาวผ่อง
“อย่านะ เลิกเล่นบ้าๆ เสียที” เธอพยายามผลักศีรษะหนักๆ ของคนซุกไซ้ทั้งจมูกและริมฝีปากลงมา
“ไม่ได้เล่น แต่กำลังจะเอาจริงต่างหาก”