“หนีมาได้แค่นี้เองเหรอ...”
“พี่ธีร์!!!” แทนที่จะกลัว เมื่อได้ยินว่าเสียงนั้นเป็นเสียงใครหญิงสาวถึงกับน้ำตาคลอรีบหันกลับมาแล้วโผเข้ากอดเขาปล่อยโฮขึ้นมาทันที
“พี่ธีร์!! จีนัสกลัวที่นี่น่ากลัวจริงๆ”
“สำออย...ไม่ต้องมาเล่นละครตบตาฉันกันต์ศิตางค์ฉันไม่โง่ซ้ำให้เธอหลอกอีกแล้ว”
“พี่ธีร์...” เจ้าของชื่อที่ถูกเรียกด้วยน้ำเสียงน่าเกรงขามผละออกจากอกเขานิดนึงแล้วแหงนมองหน้าคนพูด สายตาเขาที่มองมาทำให้เธอรู้สึกเหมือนถูกน้ำเย็นๆ ราดไปทั้งร่าง เขากำลังโกรธเธอ โกรธจัดเสียด้วย และเธอก็รู้ดีว่ายามศิลาภินเป็นเช่นนี้มันน่ากลัวมากแค่ไหน คนอย่างเขาอารมณ์ดีอ่อนโยนสุขุมนุ่มลึกแต่พอฟิวล์ขาดทีไรจะกลับกลายจากหน้ามือเป็นหลังมืออย่างไม่น่าเชื่อ
“คือ...” เธอพูดแค่นั้นเพราะกำลังใช้ความคิด เมื่อรู้ว่าอันตรายกำลังมาเยือนด้วยความไม่มีทางให้เลือกอีกแล้วกันต์ศิตางค์จึงตัดสินใจปล่อยมือจากตัวเขาและผลักออกเต็มแรงก่อนจะรีบหลังกลับใช้แรงเฮือกสุดท้ายที่มีฮึดหนีอีกครั้ง
“จีนัส!! หยุด!! ฉันบอกให้หยุด!!” แรงผลักนั้นมันไม่ได้ทำให้เขาสะทกสะท้านเท่าไหร่แค่ถอยหลังไปก้าวเดียวเท่านั้น พอตั้งตัวได้ชายหนุ่มก็รีบตามเธอไปติดๆ เช่นกัน
“ฉันไม่หยุด!! ฉันจะต้องไปจากที่นี่ให้ได้อย่าตามมานะ!!”
“แล้วเธอจะรู้สึกแม่ตัวดี...” ศิลาภินคำรามในลำคอขณะที่เขาใกล้ถึงตัวเธออยู่รำไร หญิงสาวย่างโง่นักที่คิดว่าจะวิ่งหนีเขาไปซึ่งๆ หน้าแบบนี้แล้วเธอจะรอด มันไม่มีทางเป็นไปได้เอาเสียเลย มือใหญ่ตวัดรอบสะเอวเล็กคอดเมื่อสามารถเข้าประชิดตัวเธอได้ กันต์ศิตางค์ที่ถูกสวมกอดแล้วดึงไปตามแรงเขาหงายหลังไปปะทะกับแผงอกเขาสุดแรงเป็นเหตุให้ทั้งคู่ล้มกลิ้งลงบนพื้นที่ถูกใบไม้ปกคลุมแน่นหนา
“ว้าย!!! ปล่อยฉันนะไอ้คนบ้า”
“ฝันไปเถอะเธออยากหนีไม่พ้นเองนี่ ช่วยไม่ได้”
“ก็คุณมันผิดสัญญาไม่ยอมพาฉันกลับไปซะที ฉันไม่ได้อยากอยู่ที่นี่ไม่เข้าใจรึไง”
“ไม่อยากอยู่ก็ต้องอยู่!! เพราะเธอเป็นเมียฉันฉันบอกให้เธออยู่ที่ไหนเธอก็ต้องทำตาม”
“ฉันไม่ใช่...อื้อ...” ก่อนจะได้ปริพาทคำไดออกมาริมฝีปากบางที่น่าเย้ายวนก็ถูกประกบปิดเสียก่อน หญิงสาวลืมตาโพลงน้ำตารินไหลเป็นทางอาบแก้มเมื่อถูกบดขยี้อย่างรุนแรง กลีบปากเธอแบบปริออกเป็นเสี่ยงๆ เพราะเขาไม่คิดยั้งมือให้เลย
“อื้อ...อื้อ...”
“โอ๊ย!!!” ศิลาภินรีบถอดถอนชิวหาด้วยความเจ็บปวด เมื่อเขาดุนดันมันเข้าไปในโพรงปากหวานก็ถูกหญิงสาวใช้ฟันกัดทันทีเช่นกัน ฤทธิ์แม่คุณช่างเหลือร้ายยิ่งนัก
“เธอ...”
“ทำไม...เจ็บเหรอ เกลียดฉันใช่ไหมที่ฉันทำให้คุณเจ็บ ถ้างั้นคุณก็รู้เอาไว้เลยว่าฉันก็เกลียดคุณที่สุดในชีวิตเหมือนกันเพราะคุณทำร้ายฉันจะเหมือนคนที่เหลือแต่ลมหายใจแล้วรู้ไหม”