บาหลีเจอเขาครั้งแรก ในสถานะหนุ่มกู้ภัยร่างใหญ่ หน้าคม ตาดุ ที่เข้ามาช่วยชีวิตเธอจากอุบัติเหตุ
เจอเขาครั้งที่สอง ในสถานะเด็กท้ายรถปากร้าย จอมยียวนชวนให้โมโห
เจอเขาครั้งที่สาม ครั้งนี้ประทับใจที่สุด เพราะว่าเขาต่อยเธอสลบเหมือดได้ในหมัดเดียว
เจอเขาครั้งแล้วครั้งเล่า พร้อมกับมุกแป๊กๆ และเรื่องชวนหัวไม่เว้นแต่ละวัน แถมไล่เท่าไรก็ไม่ยอมไป
ที่แท้เขาก็คือก้านกล้า เจ้าของไร่อ้อยแห่งใหญ่ของจังหวัด ผู้ตั้งใจจะอ่อยและปฏิญาณว่าจะไม่ยอมปล่อยให้เธอเลือกใคร
เพราะเขานี่แหละ คือของแท้ ของจริง ที่ชอบทำให้เธออมยิ้มแก้มป่อง นานเข้าก็เริ่มจะขาดเขาไม่ได้!
-------------------
“สวัสดีค่ะคุณก้านกล้า”
“กล้า เรียกผมว่ากล้าก็พอ บา”
“เรียกฉันว่าบาหลีเถอะค่ะ”
หญิงสาวขมวดคิ้วใส่เขา จะบอกว่าตนเองไม่ได้สนิทสนมกันถึงขั้นนั้นเสียหน่อย!
“ชบาดีกว่า เรียกแล้วคิดถึงช้างชบาแก้วในการ์ตูนที่ผมชอบดูดี”
ก้านกล้าบอกแล้วหัวเราะเสียงร่วน เขาสวมหมวกกันน็อกแล้วคร่อมรถมอเตอร์ไซค์ สตาร์ทเครื่องขี่ออกไป บาหลีมองตามหลังเห็นเพียงควันบางๆ จากท่อไอเสีย หญิงสาวย่นจมูกใส่เขา
“อะไรคือเอาฉันไปเปรียบกับช้าง!”
คนที่ใจเย็นและใจดีที่สุดอย่างบาหลี พอเจอผู้ชายคนนี้เข้า เธอแทบจะแปลงร่างเป็นนางยักษ์ขมูขีวันละสามรอบ
------------------