เอมมาลินถูกส่งตัวมาเป็นเมียเก็บมาเฟียธุรกิจการเงินตั้งแต่อายุ 18
ความดิบ เถื่อน เร่าร้อน รุนแรง ทำให้เธอต้องตกเป็นทาสรักเขาตลอดไป...
“เรื่องเงินที่คุณจะยืมผม 80 ล้าน ผมยินดีที่จะให้คุณยืมนะ แต่มีข้อแม้... ผมไม่รู้ว่าคุณจะทำได้หรือเปล่า”
“ผมทำได้ทุกอย่างครับ”
“ผมจะให้คุณยืมเงิน 80 ล้านบาท โดยไม่คิดดอกเบี้ย แต่แลกกับตัวลูกสาวของคุณ!”
---
“ออกไปนะคะ คุณไม่มีสิทธิ์เข้ามาในห้องนอนฉัน”
“ทำไมฉันจะไม่มีสิทธิ์ ฉันมีสิทธิ์ในบ้านหลังนี้มากกว่าพ่อของเธอเสียอีก”
“ปล่อยนะคะ ปล่อยชะเอมนะ!”
เขาผลักเธอลงบนเตียงนอนและคร่อมร่างบางของเธอไว้ เอมมาลินดิ้นขลุกขลักจนชุดนอนสีชมพูเลิกขึ้น เผยให้เห็นเรียวขาขาวผ่อง เขาเอามือปิดปากของเธอไว้ อีกมือหนึ่งก็รวบข้อมือของเธอแล้วชูขึ้นสูง
“ฟังฉันดีๆ นะชะเอม เธอต้องไปอยู่กับฉัน เธอไม่มีสิทธิ์เลือกหรือเรียกร้องอะไรทั้งสิ้น เพราะมันเป็นข้อตกลงที่พ่อของเธอทำไว้กับฉัน พ่อของเธอเอาเงินฉันไปแล้ว 80 ล้านบาท แต่ถ้าเธอไม่ทำหรือหนีไป ฉันจะจัดการคนที่เหลืออย่างสาสมที่สุด ฉันพูดแค่นี้เธอคงจะเข้าใจ” เขาค่อยๆ ปล่อยมือตัวเองออกจากริมฝีปากของหญิงสาว เอมมาลินหายใจหอบระรัว รู้สึกกลัวคนตรงหน้าแบบขีดสุด
ฌอร์นเดินลงมาช้าๆ เขามองหน้าอวสรและสุภัทราพร้อมยิ้มน้อยๆ ซึ่งเป็นรอยยิ้มที่ทำให้คนมองรู้สึกขนลุกอย่างถึงที่สุด อวสรเดินเข้าไปหาฌอร์นและมองอย่างเป็นกังวล
“ผมทำความเข้าใจกับลูกสาวคุณแล้ว ลูกสาวคุณตกลงจะไปกับผม ผมจะให้เวลาเค้าเก็บของและทำใจหนึ่งวันพรุ่งนี้ผมจะไปรับเค้าด้วยตัวเองที่โรงเรียน!”
|